Franczyzodawca, podejmując decyzję o ekspansji sieci poza granice kraju, może wybrać jedną z kilku metod rozwoju. Przedstawiamy dziś analizę znanych i sprawdzonych metod rozwoju sieci franczyzowych, opisując ich strukturę oraz wskazując wady i zalety każdej z nich. Wiedza ta może okazać się potrzebna nie tylko tym, którzy są właścicielami sieci franczyzowych, ale również osobom zainteresowanym zakupem licencji franczyzowych. Wynika to z faktu, że coraz więcej zagranicznych franczyzodawców chce wejść na polski rynek, który w przeciwieństwie do rynku greckiego czy hiszpańskiego, cechuje się ciągłym wzrostem, a przede wszystkim w ostatnich latach stabilnością w okresie kryzysu. Dlatego zanim rozpoczniemy negocjacje z franczyzodawcami, warto zapoznać się z możliwościami, jakie daje international franchising.
Direct franchising
W przypadku direct franchising franczyzodawca podpisuje indywidualne umowy franczyzowe z każdym franczyzobiorcą z osobna, zgodnie z prawem obowiązującym na terytorium, na którym działa franczyzobiorca. Franczyzodawca zobowiązuje się zapewnić odpowiednie szkolenia, warsztaty oraz wsparcie techniczne i marketingowe, a franczyzobiorca świadczy usługi/sprzedaje towary na określonym terytorium. Ponieważ trudno jest zarządzać firmą na odległość, najczęściej franczyzodawcy otwierają oddział własny, który zajmuje się zarządzaniem sieci franczyzowej lokalnie, na terenie kraju. Z punktu widzenia franczyzodawcy taka forma ekspansji oznacza zachowanie całkowitej kontroli nad rozwojem sieci, ale może skutkować wysokimi kosztami wynikającymi z utrzymania oddziału.
Master License czyli licencje master
Jest to najbardziej tradycyjna metoda wykorzystywana przez franczyzodawców do rozwoju sieci franczyzowych na rynkach międzynarodowych. W tym przypadku franczyzodawca udziela master franczyzobiorcy prawa do sprzedaży licencji franczyzowych na wyznaczonych obszarach geograficznych (tzw. sub-franchising). Master franczyzobiorca może również otwierać własne oddziały franczyzowe i świadczyć usługi. Należy zauważyć, że na początku działalności master franczyzobiorca może być nawet zobowiązany do prowadzenia własnych oddziałów, aby wypromować markę i zainspirować innych potencjalnych franczyzobiorców.
Master franczyzobiorca obok typowych dla franczyzobiorcy zadań, pełni również rolę zarządzającego określoną marką na określonym terenie, w oparciu o przekazany mu przez franczyzodawcę know-how i doświadczenie. Można więc powiedzieć, że jest to taki „mini franczyzodawca”.
W związku z tym master franczyzobiorca płaci franczyzodawcy wstępną opłatę franczyzową (ang. initial fee), a później dzieli się zyskami uzyskiwanymi ze sprzedaży licencji indywidualnych (ang. sub-franchising) oraz z bieżących opłat franczyzowych (ang. royalty), w przypadku posiadania oddziałów własnych płaci również franczyzodawcy bieżące opłaty franczyzowe (ang. royalty) uzyskiwane z tej działalności.
W zależności od warunków umowy, franczyzodawca może zagwarantować sobie prawo do udzielania akceptacji lub wyrażania sprzeciwu w zakresie wyboru indywidualnych franczyzobiorców i podpisywania z nimi umów. Takie zapisy mają głównie na celu umożliwienie franczyzodawcy sprawowanie kontroli nad utrzymaniem wysokiej jakości usług i koniecznością zarządzania reputacją marki.
Franczyzodawca decydując się na rozwój sieci franczyzowej w drodze master franczyzy, będzie miał słabą kontrolę nad franczyzobiorcami indywidualnymi, ale z drugiej strony ograniczy koszty związane z międzynarodową ekspansją.
Area Development Agreement
Area Development Agreement (w skrócie ADA) jest to taki model franczyzowy w ramach, którego franczyzodawca udziela franczyzobiorcy (tzw. area developer) licencji na określonym terenie w określonym czasie, a franczyzobiorca jest zobowiązany do prowadzenia własnych jednostek franczyzowych bez prawa do sprzedaży licencji indywidualnych (tzw. sub-franchisingu). Zdarza się, że licencja jest udzielana na terenie określonego obiektu np. lotniska, stacji autobusowych, dworców kolejowych, parków rozrywki lub może dotyczyć sprzedaży produktów przez Internet.
Początkowa opłata franczyzowa określana jest tu mianem development fee. Zarówno opłata początkowa i opłaty bieżące są zazwyczaj niższe niż w przypadku master licencji. Bardzo często ADA przewiduje rozszerzenie umowy i zakup master licencji w przyszłości pod warunkiem osiągnięcia określonych celów przez franczyzobiorcę.
#franczyza #franchising #pomysłnabiznes #własnybiznes #franczyzawpolsce #katalogfranczyz